رواية مكتمله بقلم مارينا عبود -1

زين تعال ناخدوها المستشفى
زين شالها ونزل بيها بسرعه وركبها العربيه وطلع على المستشفى


بعد مرور وقت
فى المستشفى
فرح عاصم هى حسناء فين
عاصم فى مكتبها

فرح طيب انت شوفت المړيض إللى فى غرفه 106
عاصمااه فحصته ومستنى نتيجه التحاليل
فرح كانت هتتكلم بس سمعت صوت زعيق
فرح بعصبيه ده مين الحيوان إللى مترباش إللى بيزعق ده
عاصم بضحكاهدى يا وحش مش كده
فرح هروح اشوف مين إللى بيزعق ومشيت
حسناء طلعت من مكتبها وراحت ل عاصم
حسناء ف ايه يا عاصم ايه صوت الزعيق ده
عاصم معرفش تعالى نشوف ف ايه
حسناء تمام يلاه
فى الاستقبال
زين پغضب وصوت جهورىفيييين الدكاتره البهايم إللى هنا
فرح بصوت عالى وعصبيهانت يا بتاع انت انت فاكر نفسك فى زريبه اهلك ما تتكلم عدل
عمر بصوت منخفضينهااااار مش فايت ضاع مستقبلك يا بنتى 
عاصم وحسناء وصلوا
زين اتعصب وعيونه بقت حمراء وعروقه برزت من شده الڠضباقسم بالله لو مكنتش دلوقتى فايقلك ل كنت ندمتك على اليوم إللى شوفتينى فيه 
فرح بعصبيهاقسم بالله كلمه كمان وهطلع عين اهلك يا عديم الذوق والتربيه وعلشان خاطر بس الست الكبيره إللى على ايدك بس هسكت والا كنت طردتك من المستشفى ب ام غرورك ده يا ممرضات هاتوا ترولى بسرعه
يا عينى عليكى يا بنتى دنتى هيطلع عين اهلك انى اسف 
زين بصلها پغضب وتوعد وكان هيتكلم بس عمر حط ايده على كتفه
عمر بهمسزين مش وقته خاالص دلوقتى اهم حاجه جدتك
زين بص ل عمر ورجع بص ل فرح إللى بتبصله ببرود وقرب وحط جدته على الترولى
عاصم پصدمهينهااااار اسود حسناء الحقى اختك المستشفى هتتقفل من وراها وهنتشرد ياختى
حسناء بغيظما تجمد ياض الاه
عاصم بعصبيه وصوت منخفض الله ېخرب بيوتكم ملقتوش غير زين الهلالى
حسناء بلعت ريقها بصعوبهنعممم ياخويا هو ده ز زين الهلالى رجل الأعمال 
عاصم بغيظهو ياختى هو تعالى ننقذ الموقف اخلصى
حسناء بغرورلا طبعنا خلى فرح تعلمه الادب
عاصم پصدمه ياختى ياختى ده كلنا هنتعلم الادب دلوقتى
حسناء ببرود يعمل إللى يعمله
عاصم بغيظيارب الصبر من عندك وربع البرود إللى عندها يارب وسابها ورجع شغله وهى فضلت تضحك عليه
فرح اخدت وفاء جدة زين ودخلت الاوضه تفحصها وزين وعمر فضلوا واقفين بره
وفاء بدأت تفوق انا فين
فرح بابتسامه جميلهحمدلله على سلامتك يا جميل
وفاء بابتسامه وحب الله يسلمك يا حبيبتى
فرح احم ابنك الحيوان جابك من شويه وكنتى فاقده الوعى لأنك حصلك حاله هبوط وضغطك كان واطى
وفاء بضحكحيوان 
فرح بغيظبصراحه يا طنط انتى معرفتيش تربى انا بقولك الحقيقه تحسى ابنك انه معندوش صنف التربيه ومولود فى زريبه بقر
وفاء فضلت تضحك
فرح بابتسامهيا واد يابو ضحكه جنان انتى
وفاء بابتسامه يا قلبى انتى جميله اووى
فرح بحب تسلميلى انتى اسمك ايه بقاا
وفاء بابتسامهاسمى وفاء يا ستى
فرحاشطاا يا فوفا وانا دكتوره فرح
وفاء بحبحبيبتى اسمك جميل زيك
فرح بحبتسلمى انا هطلع اطمن ابنك المچنون ده بدل ما يهد المستشفى على دماغنا
وفاء بتفكيرلا استنى انا عاوزه اطلب منك طلب
فرحاتفضلى
وفاء بخبث
فرح بضحكاوك اعتبريه حصل
وفاء ابتسمت وفرح طلعت ل زين
زين بعصبيهايه ساعه جوا بتعملى ايه طمنينى عليها
فرحولااا انت رأضع دبش ياض انت
عمر مقدرش يمسك نفسه من الضحك وفضل يضحكك
زين بعصبيهبقولك ايه يا زفته انتى اخلصى قولى ماما مالها
فرح بعنادامم طيب هطمنك بس الأول تقولى بعد اذنك يا دكتوره فرح طمنينى والدتى عامله ايه وقتها هقولك
زين پغضب نعم يا روح امك
فرح امك وحدك 
زين پغضب اقسم بالله كلمه كمان وهنسه انك بنت وهعمل حاجه مش هتعجبك
عمر بضحكه مكتومهاحم انا اسف يا دكتوره ممكن