رواية مكتملة بقلم عائشه احمد-٢
المحتويات
السابع
جواد پغضب انتى جنيتى كيف عروسه وتنزلى على ششغلك فى صباحيتك
عائشه پغضب بصتله وبصوت عالى زى ما انت مسافر من غير حتى ما تعرفنى
جواد پغضب ياك بخاطرى مشكله وحصلت ولازم سافر لحلها وبعدين متقارنيش نفسك بيا
عائشه پغضب يعنى
جواد مفيش نزول الشغل تانى
عائشه بغيظ طب لو قلتلك متسافرش
عائشه بصتله كتير وهو كمان وبوجع اتكلمت احم ولما هو شغل هتاخد مرام معاك لى
جواد بص فى عنيها عايز يعرف غرضها اى من السؤال غيرة ولا اى بس عيونها فضحتها
قرب منها وبهمس
جواد بتسألى لى وقرب منها وجنب ودنها غيرانه ولا
عائشه بتوتر من قربه ل لا ب سأل بس
عائشه بتوهان ها
جواد قرب منها وهمس قدام تعالى معايا مش عايز ابعد عنك ولا دقيقه ولا ثانيه وقرب من وهى تاهت معاه بس فاقوا على خبط عالباب زاحته ولفت وشها بعيد وهو ابتسم
جواد مين
روحيه الست مرام عايزاك يا جواد بيه
جواد وهو باصص على عائشه حاضر يا خاله جى
عائشه بحزن لا روح انت ومرام
جواد خاب امله وسابها ومشى وهى قعدت مكانها
مر اليوم وجه وقت السفر
جواد حب يدخل عندها يودعها خبط عالباب
عائشه ادخل
جواد دخل انا ماشى عايزة حاجه
عائشه بحزن دلوقتى طب لى مش الصبح يعنى عشان الطريق وكدا
جواد بحب اسافر بالليل
جواد قرب منها خاېفه عليا
عائشه بصت فى عيونه اكيد خاېفه عليك
جواد من غير مقدمات جامد مش عايز ابعد
عائشه فصراع داخلى ما بين قلبها اللى بيقلها اعترفى بمشاعرك وما بين ضميرها اللى بيقلها لو عرف حقيقتك هيكرهك
بس اڼهارت حصونها لما سمعت كلمته
عائشه بدموع ممكن متسافرش خليك معايا
جواد مش مصدقه اللى سامعه بعدها عنه وبيمسح دموعها عايزانى معاكى لى
عائشه بدموع مش عارفه بس مش عايزاك تبعد عنى حاسه بالامان معاك عايزاك جنبى عالطول يمكن عشان بحبك يا جواد
جواد مخلهاش تكمل
بعد مدة بعد وبيمشى ايدة على وشها هرجعلك عالطول يومين بالكتير
جواد حاضر وسابها ومشى
جواد سافر ووصل وهى فضلت مستنياه يرن بس مرنش
صباح يوم جديد عالفطار
عائشه صباح الخير
هنيه صباح النور اقعدى يا بتى
عائشه قاعدة وعايزة تسأل على جواد بس مكسوفه وبصت على حنين اللى شيفاها متوترة بس مش عارفه السبب
حنين اى رأيك نروح الجنينه يا عيوش
خلف فكرة زين روحوا غيروا جوا
عائشه جنينه اى
هنيه احنا عندينا جنينه متعرفيش ياك هتعجبك كتير
عائشه ببسمه اكيد بس هجهز جود
عائشه سابتهم وطلعت عند بنتها بعد دقيقه دخلت هنيه
هنيه بتى ينفع اتكلم معاكى كلمتين
عائشه ببسمه اكيد اتفضلى
هنيه بصى يا بتى انا فرحتى متتوصفش بيكى صدقينى ايوة مرام بنت خوى بس من يوم ما اتجوزت ولدى وانا ولدى حزين معشفهوش فرحان ابدا مرام كل همها الفلوس واللبس عمرها ما اهتمت بيه كل مكلش نام منمش اخر مأخرش مكنش يفرق معاها تصدقى لو قلتلك ان ندمانه انو اتجوزها
عائشه بصالها باستغراب وهى كملت
عندينا بيقولوا اعز من الولد ولد الولد بس انا معنديش ولد ولد كان نفسى يكون عندى بس هى مدورتش على حالها ابنى نفسه فى عيل وحاول كتير يعالجها بس هى مكنتش بترضى وټعيط كتير وكملت بحسرة وجواد عيحبها مكنش يستحمل دموعها بس بيقلك الجبل من كتر الحمول بيتهد وهو دة اللى حصل انا حذرتها كتير بس هى مكنتش عتسمع منى قلتلها اهمالك هيضيع جوزك منك وفعلا هو دة اللى حصل
عائشه بحزن انا اسفه انا مكنتش عايزة أذى حد
هنيه بحسرة له متتأسفيش يا بتى انتى معتأذيش حد انا عايزة منك تفضلى جنبيه خليكى الصدر الحنين ليه انتى متعرفيش حاجه عن جواد جواد اتعذب كتير بحياته
عائشه باستغراب اتعذب
هنيه بتوتر هيجى الوقت اللى هيحكيلك فيه كل حاجه بس طلب من ام قلبها مفطور على ابنها هاتيله عيل نفسى احمل ولد ولدى على يدى ومسكت ايديها انا نفسى اشوف ابنى سعيد يا بتى
عائشه صدقينى هعمل كل اللى اقدر عليه
هنيه قامت وهى ماشيه وديرى بالك من مرام هى بنت اخوى صح بس انا يهمنى سعادة ولدى ومرام
متابعة القراءة
