رواية مكتملة بقلم عائشه احمد-١

ليها فى حاجه غريبه فى اى 
جواد بتنهيدة تعب فى انى شكلى حبيتها 
معاذ پصدمه اى بتقول اى 
جواد اللى سمعته 
معاذ بفرحه داخليه مأظهرهاش انت تعرف عنها اى عشان تحبها يا جواد 
جواد مش عايز اعرف حاجه 
معاذ ومرام 
جواد معاذ مش عايز افكر فأى حاجه دلوقتى 
معاذ يمكن اعجاب يا جواد انت بتحب مرام 
جواد لا انا اول مرة احس بالشعور دة عايزها جنبى عايزة تضلها تتكلم وانا اسمعها مش عايز صوتها يختفى عايزها قدامى اعيونى دايما 
معاذ انت واخد وعد من مرتك يا جواد متنساش الوعد
الممرضه خرجت المريضه بتفوق تقدر تتدخلها 
جواد دخل قبل ماتكمل كلامها 
عائشه بتعب والم وهى بتفوق جواد جواد 
جواد ببسمه انو اول حاجه نطقتها اسمه انا هنا 
عائشه بنتى يا جواد 
جواد متخفيش فالحفظ والصون 
عائشه بدموع كنت خاېفه خاېفه متجيش يا جواد
جواد ببسمه لا متعيطيش انا هنا جنبك ومعاكى بس اى اللى وداكى هناك 
عائشه بتعب فى حد جه قلى ان العجل تعبان ورحت بس قفل الباب عليا من برة وانا كملت بدموع ناديت كتير محدش رد عليا 
جواد پغضب اسمه اى 
عائشه نعيم قالى اسمه نعيم 
جواد مفيش حد بيشتغل عندنا اسمه نعيم بس هجيبه لو تحت الارض هجيبه وبص عليها لقاها نامت مشى ايدة على وشها وخرج برة 
معاذ عامله اى 
جواد بشرود بخير 
معاذ فى اى مالك 
جواد فى حاجه غريبه 
معاذ باستغراب غريبه ازاى 
جواد ها مفيش روح انت وانا هبقى هنا 
معاذ جواد الناس كلها عارفاك هيبقى منظرك اى باى صفه هتفضل موجود
جواد پغضب معاذ معيزش كتر حكى امشى انت وملكش دعوة بالناس 
مرت عدة ايام بوجود عائشه بالمستشفى وتقرب جواد منها ومن غيرة مرام 
فمنزل القناوى 
جواد بصوت عالى امى يا امى حنين 
هنيه ايوة يبنى ها حمدالله عالسلامه يا بتى 
حنين بفرحه عيوش وحشتينى يا روحى عامله اى 
عائشه بتعب بخير 
جواد جهزتوا الاوضه اللى قلتلكوا عليها 
مرام پغضب اوضه اى 
جواد الدكتورة هتقعد كام يوم هنا لخد ما تبقى تمام 
مرام پغضب عتقولى اى يا جواد 
عائشه والله انا قلت لجواد ان ملوش لزوم بس
مرام پغضب جواد اكدة اى اللى بيحصل يا جواد 
جواد پغضب مرام اى الحكى اللى بتحكيه دة انتى واعيه للى عتقوليه 
مرام پغضب له واعيه وواعيه كومان انت من ساعت مجت الهانم وانت اتشقلب حالك له وكومان مرضتش تسيبها وضليت معاها فى اى اللى حكايه يا واد عمتى 
خلف اهدى يا بتى مش وقت الحديد دة 
مرام بدموع مصطنعه امال مېته يا عمى مېته الحكى لما بيت يتخرب 
جواد راح عندها وعنيه بطلع شرار ومسكها من دراعها وخدها تعالى معايا 
هنيه بالراحه يا ولدى 
حنين تعالى يا حبيبتى ارتاحى 
عائشه لا يا حنين عشان خاطرى ودينى البيت اللى قاعدة فيه 
حنين لا يا عيشه جواد ېخرب الدنيا 
عائشه عشان خاطرى لو سمحتى محسن ممكن تودينى صدقونى هكون مرتاحه ورضا هتفضل معايا 
خلف يا بتى ميصحش
عائشه بدموع عشان خاطرى يا بابا الحاج لو سمحت نفذوا رغبتى 
خلف بتنهيدة ماشى يا بتى اللى يريحك خدها يا محسن وانتى يا روحيه خدى جود وشوفى طلباتها ووصى رضا وعاودى 
روحيه حاضر يا حاج 
محسن يلا 
عند جواد دخل الاوضه وزاحها وقعها عالسرير 
جواد پغضب انتى اتعديتى حدودك كليتها وانا ساكتلك 
مرام پغضب انا انا برضك اللى اتعديت حدودى تقدر تقلى باى صفه تقعد معاها بالمستشفى ها يا جواد انسيت عادتنا عاد اى يا جواد احكى 
جواد بتوتر انتى اتخوتى فى نفوخك ياك اى اللى عتقوليه دة 
مرام بدموع عقول اى يا واد عمتى انت شكلك ما وعيش للى عيحصل بس خليك يا جواد انا هسيبك لما تفوق بس لما تفوق هيكون الوقت فات براحتك يا واد عمتى انا عارفه ان انا مجتلكش العيل اللى نفسك فيه بس مش بيدى مش بيدى يا واد عمتى من حقكك تتجوز اللى تجبلك العيل اللى نفسك فيه
جواد بحزن اى اللى عتقليه دة يا مرام 
مرام بخبث اتجوزها يا جواد خليها تجبلك العيل اتا موافقه تتجوزها 
جواد بصلها كتير وسابها ونزل 
جواد نزل وهو مش واعى للى حاصل 
هنيه اى يا ولدى مالك شارداكدة
جواد مفيش يما مفيش 
حنين جواد ع فكرة عيشه مشت
جواد پغضب بصلها عتقولى اى يا حنين
حنين بتوتر هى صممت تمشى بعد كلام مرام ليها 
جواد سابهم ومشى من قبل ما تكمل الكلام بتاعها 
عند مرام 
مرام ايوة يما انا لعبت لعبه مع جواد
الام عملتيه اى يا بتى 
مرام بخبث ولا حاجه بس انا عارفه ان جواد مهيرضاش بكسرة قلبى قلتله يجوزها وتجبله العيل اللى نفسه فيه
الام عتقولى اى انتى جنيتى اكيد
مرام متخفيش حواد عمرة ما