رواية مكتملة بقلم عائشه احمد-١

شكر ولا حاجه انتى زى بتنا 
عائشه شكرا لحضرتك 
هنيه اعتبرينا اهلك بقه بلاها حكى حضرتك وحضرتك دة 
مرام بغيظ وانتى عتحكى مصرى احسن من المصراويه 
حنين عيشه كانت عايشه بمصر فترة طويله 
مرام ايوا وحضرتها هتنام فين اكدة 
عائشه انا قلت لمحسن يشفلى مكان استأجرة واقعد فيه 
خلف كيف دة له انتى تعيشى اهنه معنا 
عائشه لا شكرا بس معلش كفايه اللى عملتوه معايا انا اى مكان اجرة مش مشكله عندى 
مرام مهو مينفعش يا عمى تقعد حدانا واحنا معنا رجاله ولا اى 
جواد هى تقعد فالبيت اللى بالمزرعه عشان تبقى جنب المزرعه 
عائشه مفيش مشكله 
هنيه روحى يا بتى مع جواد هيوريكى المزرعه وغيرى خلكاتك وتعالى عشان تتغدى معانا 
عائشه ملوش لزوم 
خلف لاه متقوليش اكدة انتى هتاجى كل يوم تتغدى معانا 
عائشه ببسمه بجد شكرا 
مرام محسن يوديها اشمعنا جواد 
جواد بغيظ مرام بكفياكى حديد ماسخ 
اتفضلى 
واخد عائشه وجود وراحوا المزعه 
جواد دة البيت هو محتاج تنضيف شوى 
عائشه مفيش مشكله 
جواد تعالى اوريكى المزرعه 
اخدها ولففها فالمزرعه كلها وانبسطت بيها جدا 
جواد غيرى هدومك وتعالى عشان نتغدى 
عائشه حاضر بس بعد اذنك ممكن تمسك جود شوى بس خمس دقايق 
جواد بفرحه داخليه مش مشكله وشالها وهى دخلت وبدا يتكلم معا جود كيفك يا حلوة انتى انتى جميله قوى واسمك جميل كومان البنت بدأت تضحك معاه وهو بيلعبها 
جود با با با باااا 
عائشه طلعت ولقتهم مبسوطين جواد اول ما شافها سكت 
عائشه بتاخد جود شكرا 
جواد خليها انا شايلها 
عائشه عشان متتعبكش 
جواد له متخفيش يلا 

وصلو القصر 
مرام بغيظ من مېتا الرجاله بتشيل العيال يا واد عمتى
عائشه بتوتر انا اسفه بس وبتاخد جود 
جواد بغيظ مفيهاش حاجه ان اشيل عيله صغيرة وثانيا الكل بيشيل العيال يا بنت خالى بس احنا معندناش عيال نشيلها 
مراد بدموع مصطنعه بتعايرنى بتعايرنى يا جواد انى مجبتلكش العيل اللى نفسك فيه 
خلف بكفياكوا حديت ماسخ يلا عالغدا 
قعدوا وبيتغدو وجواد بيسرق نظرات لجود كل شوى وكل ما يبصلها تضحكله وعائشه ملاحظه دة 
مرام وانتى مطلقه من مېتا وليه 
عائشه شنقت وبتكح كح كح 
حنين اشربى يا حبيبتى وبصت لمرام اعتقد دى حياه شخصيه محدش يدخل فيها مش اكدة يا مرات اخوى 
جواد حنين اتكلمى زين 
مرام بمكر كنا عنطمن بس مش قصدنا حاجه 
هنيه خلاص يا ولاد كملوا وكل 
بعد الغداء 
عائشه طب انا هستأذن عشان هروح انضف المكان اللى هقعد فيه
جواد احم انا كلمت واحدة جت نضفتها ليكى 
مرام بغيظ ومن امته دة ان شاء الله 
جواد پغضب مرام احكى زين 
مرام انا طالعه يا عمه 
عائشه بتوتر طب انا همشى انا عن اذنكوا 
محسن انا هوصلك 
عائشه ملوش لازوم 
جواد استنى انا هوصلك لانى عايز اشوف الاسطبل بالمرة 
خلف روخى يا بتى ديرى بالك على حالك لو عوزتى اى حاجه الغفير عنديكى يجبلك اللى عايزاه 
عائشه ببسمه شكرا لحضرتك بجد 
خلف ببسمه ماتقوليش الحكى دة عاد انتى زى بتى 
جواد يلا 
وصلوا المزرعه 
عائشه شكرا لحضرتك 
جواد من غير ما يبصلها العفو 
عائشه دخلت وبدأت تظبط الدنيا عندها ولقت مونه فالبيت 
عائشه المونه دى ان شاء الله هتكفينى كام يوم 
صباح يوم جديد فالمزرعه 
الباب بيخبط 
عائشه فتحت اتفضلى 
روحيه ازيك يا ست الدكتورة انا بشتغل عن الست حنين وهنيه هما بعتونى اخد الست الصغيرة عشان تروحى شغلك 
عائشه اه حنين كلمتنى دقيقه هجهزهالك 
بعد مدة عائشه راحت المزرعه 
عائشه تمام التطعيمات لازم تكون جاهزة عشان اديهملهم 
سيد حاضر يا دكتورة 
عائشه تمام وعايزة كمان حد ينضف تحتيهم لان الۏساخه اللى تحتيهم ممكن تجبلهم امړاض كتير
سيد ماشى حاضر من عيونى 
عائشه يسلموا يا عم سيد الا قلى يا عم سيد هو مين اللى شغال فالارض دة 
سيد دا جواد بيه 
عائشه بنظرة اعجاب جواد بيه 
سيد ايوة هو اللى بيشتغل بايدة فالارض ويد بيد مع العمال 
عائشه طب عن اذنك 
عائشه راحت عندة وماشيه 
جواد بيمسح عرقه لقاها جيه عليه 
جواد پغضب لسه هيزعق فيها لقاها وقعت فالطين طلع يجرى عليها 
جواد انتى اى جابك هنا 
عائشه بزعل طفولى كنت عايزة اتفرج عالارض بس وقعت عااااااا
جواد ببسمه داخليه على طفولتها هاتى يدك 
شدها وقومها 
جواد مينفعش تيجى هنا هنا فى رجاله كتير بتشتغل ما ينفعش تيجى وسطيهم 
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت سيد 
سيد الحق يا جواد بيه الفرسه عتولد 
جواد بخضه بتقول اى انا جى 
عائشه استنى جيه معاك 
وراحوا عند الفرسه 
جواد وضع الفرس مقلوب 
سيد هى لو فضل اكدة ھتموت 
عائشه عن اذنكوا بس وبتزيح جواد
جواد هتعملى اى 
عائشه بفخر هعمل شغلى 
بعد